Tam Bir Ay Doldu

21 nisan hayatımın dönüm noktasından bir gündü. Gün heyecanlı ve stresli başladı, bir gece öncesi kına gecesi yaptık, oyun oynamaktan çok yorulmuştuk. Gece süper eğlenceli geçmişti ama sabahı yorgunluktan ölüyordum. Kahvaltı yaptıktan sonra, önce gelinlik için terziye gitmem gerekiyordu. Saç modeli konusunda hala kararsız ve mutsuzdum ne yapacağımı bilmiyordum. Terzime sen yapacaksın dedim ben yapamam zamanım yok bugün üç düğün hazırlıkları yapmam gerekiyor dedi, ben olmaz sen yapacaksın tartışması yaşadık ama sonuçta ben kazandım. Düğün saati yaklaştıkça uzaktan gelecek olan misafirler henüz gelmemişti, kocam olacak kişiye bunlar ne zaman gelecek diye sormaktan oda sinir olmuştu. Zaman yaklaştıkça sinirler iyice gevşiyor, ne yapılacak neler lazım konuları kafanızı kurcalıyordu. Kuaföre gittik kardeşim ve yengemle. Kuaför biz gelmeden başka bir gelin başı almıştı, o an ben çileden çıktım ya nasıl olur benim saatime bunu yaparsın diyordum. Kızma canım ben yetiştirim dedi ama ben yinede sinir olmuştum. Gelin makyajı bittikten sonra, sıra gelinlik giymesiydi. Zorda olsa kırışmadan bozulmadan giydim. Gelinliği diken terzim saç için gelmesini beklemeye başladım. Gelin başım bittikten sonra süper bir gelin olduğumu düşündüm:))) Sıra resim çektirmeye, oradan da düğün salonuna gitmeye gelmişti. Yazımın devamını haftaya iyi günler. Güzel ve umut dolu bir hayat için önce sabır sonra sevgi. Sevgilerle kalın dostlar.